28η Φεβρουαρίου: Παγκόσμια ημέρα σπάνιων παθήσεων

Η 28η Φεβρουαρίου είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους που ζουν με σπάνιες παθήσεις, φωτίζοντας τις προκλήσεις τους, αλλά και τη δύναμή τους.

Από το 2008, η τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου αναγνωρίζεται ως η παγκόσμια ημέρα σπάνιων παθήσεων, μια πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού EURORDIS με στόχο την ενημέρωση, την ευαισθητοποίηση και την ενίσχυση της έρευνας για σπάνια νοσήματα.

Μια νόσος θεωρείται σπάνια όταν προσβάλλει λιγότερους από 1 στους 2.000 ανθρώπους. Παρότι κάθε σπάνια πάθηση αφορά λίγα άτομα, συνολικά υπάρχουν πάνω από 6.000 διαφορετικές σπάνιες παθήσεις, οι οποίες επηρεάζουν περισσότερα από 300 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως – δηλαδή περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Ωστόσο, παρά τη σοβαρότητά τους, σήμερα μόλις το 5% των σπάνιων παθήσεων έχει εγκεκριμένη θεραπεία, γεγονός που υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών.

Σπάνιες παθήσεις: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζονται

Οι σπάνιες παθήσεις είναι νοσήματα που επηρεάζουν έναν μικρό αριθμό ανθρώπων σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA), μια ασθένεια θεωρείται σπάνια όταν προσβάλλει λιγότερους από 1 στους 2.000 ανθρώπους. Παρότι κάθε μία από αυτές είναι σπάνια, συνολικά υπάρχουν πάνω από 6.000 σπάνιες παθήσεις, οι οποίες αθροιστικά επηρεάζουν περίπου 300 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Οι σπάνιες παθήσεις μπορεί να έχουν γενετική, αυτοάνοση, μεταβολική ή μολυσματική προέλευση.

1. Γενετικές και κληρονομικές σπάνιες παθήσεις

Το 72% των σπάνιων ασθενειών έχει γενετική βάση, και πολλές από αυτές εμφανίζονται από την παιδική ηλικία.

2. Σπάνιες αιματολογικές παθήσεις

3. Αυτοάνοσες και φλεγμονώδεις σπάνιες παθήσεις

4. Σπάνια νευρολογικά και μυοσκελετικά νοσήματα

5. Μεταβολικές και ενδοκρινολογικές σπάνιες παθήσεις

Σπάνιες παθήσεις: Αντιμετώπιση και θεραπευτικές προσεγγίσεις

Η θεραπεία των σπάνιων παθήσεων αποτελεί πρόκληση, καθώς μόνο το 5% των σπάνιων νοσημάτων έχει εγκεκριμένες θεραπείες. Οι βασικοί τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:

1. Φαρμακευτική αντιμετώπιση

2. Καινοτόμες ιατρικές προσεγγίσεις

3. Υποστηρικτική φροντίδα και διαχείριση

4. Κοινωνική και πολιτική υποστήριξη

Exit mobile version