Αδιανόητη σφαγή στη Συρία: 1.000 νεκροί και 128.000 εκτοπισμένοι μέσα σε μόλις 7 ημέρες – Εν ψυχρώ μαζικές εκτελέσεις Χριστιανών!

Η Συρία είναι μια χώρα που βρίσκεται εδώ και πάνω από 10 χρόνια στο επίκεντρο πολεμικών συγκρούσεων και γεωπολιτικών ανακατατάξεων, ξαναζεί ένα από τα πιο αιματηρά επεισόδια της σύγχρονης ιστορίας της στην επαρχία Sweida.

Η περιοχή, παραδοσιακά προπύργιο της μειονότητας των Δρούζων με παρουσία και χριστιανικών πληθυσμών, μετατρέπεται σε πεδίο μάχης ανάμεσα σε τζιχαντιστικές κυβερνητικές δυνάμεις, ισλαμιστές μαχητές και εξωτερικά εμπλεκόμενους όπως το Ισραήλ και οι ΗΠΑ.
Μέσα σε μια μόλις εβδομάδα, οι νεκροί ξεπερνούν τους 940, ενώ δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους υπό τον τρόμο της βίας.
Το επεισόδιο αυτό δεν είναι απλώς μια ακόμα πράξη στο δράμα της συριακής κρίσης.
Είναι μια αντανάκλαση της ευρύτερης κατάρρευσης του κράτους, της πολυδιάσπασης της κοινωνίας και της αποτυχίας της διεθνούς κοινότητας να παρέμβει αποτελεσματικά.

Ανθρωπιστική καταστροφή

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: πάνω από 940 νεκροί, ανάμεσά τους 262 Δρούζοι άμαχοι και 182 άνθρωποι που εκτελέστηκαν επιτόπου.
Περισσότεροι από 128.000 πολίτες έχουν εγκαταλείψει την επαρχία Sweida μέσα σε λίγες ημέρες.
Οι περισσότεροι ζουν χωρίς πρόσβαση σε βασικά αγαθά – ηλεκτρικό ρεύμα, καθαρό νερό, ιατρική περίθαλψη.

Τα νοσοκομεία είναι κατεστραμμένα ή αδυνατούν να ανταποκριθούν στον όγκο των τραυματιών.
Ανθρωπιστικές οργανώσεις καταγράφουν μαρτυρίες για μαζικές εκτελέσεις, βασανιστήρια, επιλεκτική στόχευση μειονοτήτων και εγκλήματα πολέμου.

Εθνοθρησκευτικές συγκρούσεις – Το Δόγμα της εκδίκησης

Η Sweida είναι προπύργιο των Δρούζων, μιας μικρής αλλά ιστορικά ανθεκτικής θρησκευτικής κοινότητας.
Η παρουσία μαχητών της HTS (Hayat Tahrir al-Sham) – με ιστορικές διασυνδέσεις με την Al Qaeda και το ISIS– σηματοδοτεί την ενεργή προσπάθεια εξάλειψης μη-σουνιτικών κοινοτήτων.
Η βία δεν είναι μονόπλευρη: Δρούζοι μαχητές κατηγορούνται για εκτελέσεις Σουνιτών Βεδουίνων, σε μια διαμάχη που γρήγορα λαμβάνει χαρακτήρα εθνοθρησκευτικής εκδίκησης.
Η Συρία δείχνει να διολισθαίνει σε μια λογική «όλοι εναντίον όλων», όπου οι ταυτότητες γίνονται όπλα και οι άμαχοι θύματα.

Διεθνής εμπλοκή – Η πολιτική του «Διαίρει και Βασίλευε»

Ο πόλεμος στη Συρία εδώ και καιρό δεν είναι μόνο εμφύλιος.
Η παρουσία εξωτερικών δυνάμεων, με διαφορετικά συμφέροντα και στρατηγικές, μετατρέπει κάθε εσωτερική κρίση σε κομμάτι ενός ευρύτερου γεωπολιτικού παζλ.
Η Ισραηλινή αεροπορία έχει επιτεθεί σε θέσεις της συριακής κυβέρνησης, με την επίσημη αιτιολόγηση της υποστήριξης των Δρούζων, ενώ πολιτικοί αναλυτές κάνουν λόγο για πολιτική αποσταθεροποίησης μέσω ενίσχυσης περιφερειακών μειονοτήτων.
Η στάση των ΗΠΑ είναι αντιφατική: ενώ εμφανίζονται να στηρίζουν λύσεις σταθερότητας, πρόσφατες φωτογραφίες του προέδρου Donald Trump με τον ηγέτη της HTS εγείρουν ερωτήματα για το εάν στόχος είναι η διαδοχή Assad ή η αναπαραγωγή της αστάθειας.

Κράτος φάντασμα

Η παρούσα κρίση φανερώνει ότι η Συρία, ακόμη και μετά την ήττα του ISIS και την υποτιθέμενη «επανόρθωση», παραμένει κράτος-φάντασμα.
Η κυβέρνηση του αυτοανακηρυχθέντος τζιχαντιστή προέδρου Al – Sharaa δεν διαθέτει την πολιτική νομιμότητα ούτε τη στρατιωτική ισχύ να εγγυηθεί την ενότητα και την ασφάλεια.
Η ανακήρυξη εκεχειρίας δεν έχει πρακτική εφαρμογή.
Αντί για ειρήνη, η χώρα αναπαράγει βία, μειονοτική καταπίεση, εθνοτικές καθάρσεις και εξάρτηση από ξένες δυνάμεις.

Μια Συρία χωρίς Σύρoυς;

Η κατάσταση στη Sweida είναι πολλά περισσότερα από μια τοπική σύρραξη.
Είναι η απόδειξη πως η Συρία ως εθνικό κράτος έχει ουσιαστικά διαλυθεί.
Οι εθνοθρησκευτικές γραμμές έχουν μετατραπεί σε γραμμές αίματος, και οι εξωτερικές δυνάμεις συνεχίζουν να εργαλειοποιούν το δράμα ενός λαού για τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα.
Η διεθνής κοινότητα – είτε από αδιαφορία είτε από σκοπιμότητα – σιωπά.
Η κρίση στη Sweida, αν δεν αντιμετωπιστεί με γενναία διπλωματικά και ανθρωπιστικά βήματα, μπορεί να σημάνει την αρχή μιας νέας φάσης αστάθειας στη Μέση Ανατολή – αλλά και το τέλος κάθε ελπίδας για μια πραγματικά ενιαία και ειρηνική Συρία.

Η στοχοποίηση των χριστιανών στη νέα Συρία

Τον Ιούνιο του 2025, βόμβα αυτοκτονίας σε ελληνορθόδοξη εκκλησία στο προάστιο Dweila (Δαμασκός) στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 22–25 άτομα και τραυματισμό δεκάδων, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.
Η πράξη αποδόθηκε στο ISIS ή σε συνδεδεμένο εξτρεμιστικό στοιχείο
Αυτή η επίθεση θεωρείται η πλέον θανατηφόρα εναντίον χριστιανών από την ανατροπή του καθεστώτος Assad
Σύμφωνα με ανεξάρτητες οργανώσεις, πάνω από 1.000 Αλαουίτες και χριστιανοί σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις με οργανώσεις που ελέγχονται από την κυβέρνηση υπό την HTS, κυρίως στις παράκτιες περιοχές.
Οι αναφορές μιλούν για εκτελέσεις, συλλήψεις και εθνοθρησκευτικές εκκαθαρίσεις
Έλληνας ευρωβουλευτής ισχυρίστηκε ότι συνολικά έως 7.000 Χριστιανοί και Αλαουίτες δολοφονήθηκαν ή εκδιώχθηκαν κατά το πρώτο τρίμηνο του 2025.

Βασανισμοί και λεηλασίες

Σύμφωνα με έκθεση της USCIRF (ΗΠΑ), υποστηριζόμενοι από την HTS μαχητές διεξήγαγαν στοχευμένες επιθέσεις, βασανισμούς και λεηλασίες κατοικιών χριστιανών.
Καταγράφονται επίσης «πόρτα – πόρτα ανακρίσεις » και εκτελέσεις μικρής κλίμακας εναντίον μειονοτήτων
Στην κοιλάδα Wadi al Nasara, κάτοικοι Χριστιανικών χωριών αντιμετώπισαν απαγωγές, κακοποιήσεις, βεβήλωση ιερών (π.χ. ανατροπή σταυρού), χρήση δακρυγόνων σε ναούς και εκφοβισμός για την παράδοση όπλων με ψευδείς εγγυήσεις ασφάλειας
Στην Τρίπολη και τη Δαμασκό δημιουργήθηκαν οργανώσεις πολιτοφυλακής όπως οι «Eagles of Antioch», που σκοπό έχουν την προστασία των χριστιανικών περιοχών από επιθέσεις, βεβήλωση εκκλησιών ή κλοπές.
Παρά τις επικοινωνίες τους με τις ισχύουσες HTS αρχές, παραμένουν ανασφαλείς λόγω ευρύτερης κατάστασης ανομίας

Η σφαγή των χριστιανών έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά γενοκτονίας

Η κοινότητα μειώθηκε δραματικά — από περίπου 1,5 εκατ. πριν από τον πόλεμο σε μόλις ~300–500 χιλιάδες σήμερα — με πολλούς να το χαρακτηρίζουν ως σύγχρονη γενοκτονία ή εκκαθάριση
Εκκλησιαστικοί ηγέτες καταδικάζουν την απουσία κυβερνητικής ανταπόκρισης και σημειώνουν ότι «η ατιμωρησία έγινε συστηματική».
Περιστατικά βίας εναντίον των χριστιανικών κοινοτήτων αυξήθηκαν δραματικά μετά την ανάληψη εξουσίας από την HTS και τον τζιχαντιστή πρόεδρο Ahmed Al Sharaa.
Εκτελέσεις χωρίς δίκη, απαγωγές, βεβηλώσεις και στοχευμένες επιθέσεις δημιουργούν ένα περιβάλλον μόνιμου φόβου για τους χριστιανούς.
Ο θρησκευτικός χαρακτήρας της βίας δείχνει όχι μόνο κοινωνικές εντάσεις αλλά βαθιά πολιτική στρατηγική περιθωριοποίησης μειονοτήτων.
Η διεθνής κοινότητα, παρά τις εκκλήσεις από οργανώσεις και θρησκευτικούς ηγέτες, δεν έχει υιοθετήσει ουσιαστικά μέτρα προστασίας ή για ανεξάρτητη διερεύνηση.