Άμυνα: Έτσι θα κάνουμε «κλειστή λίμνη» το Αιγαίο!- Τι περιλαμβάνει η συμφωνία με το Ισραήλ που θα κάνει αδιαπέραστη την «Ασπίδα του Αχιλλέα»

Η Ελλάδα προχωρά σε μια ιστορική αμυντική συμφωνία με το Ισραήλ ύψους περίπου 3 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία αναμένεται να αλλάξει ριζικά τη στρατηγική ισορροπία στην Ανατολική Μεσόγειο.

Άμυνα: Έτσι θα κάνουμε «κλειστή λίμνη» το Αιγαίο!- Τι περιλαμβάνει η συμφωνία με το Ισραήλ που θα κάνει αδιαπέραστη την «Ασπίδα του Αχιλλέα»

Το πρόγραμμα «Ασπίδα του Αχιλλέα» και η ενσωμάτωση προηγμένων πυραυλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς προσφέρουν στην Αθήνα μια ολοκληρωμένη, πολυεπίπεδη ασπίδα αεράμυνας, ενισχύοντας την αποτροπή και τις δυνατότητες αντίδρασης σε κάθε επίπεδο απειλής.

Η συμφωνία αυτή δεν αποτελεί μόνο μια σημαντική οικονομική επένδυση στον εκσυγχρονισμό των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά και ένα γεωστρατηγικό μήνυμα: η Ελλάδα επιδιώκει να αποκτήσει πλήρως ενσωματωμένες στο ΝΑΤΟ δυνατότητες αεράμυνας και αντιπυραυλικής προστασίας, ικανές να αντιμετωπίσουν από χαμηλού κόστους drones έως βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Παράλληλα, η συμφωνία ενισχύει τον ρόλο του Ισραήλ ως κορυφαίου προμηθευτή στρατιωτικών τεχνολογιών, με αποδεδειγμένη επιχειρησιακή αξιοπιστία.

Μια δεκαετής πορεία στρατηγικής συνεργασίας

Η αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ έχει βαθιές ρίζες, που φτάνουν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο, η πραγματική μετάβαση σε μια ουσιαστική στρατηγική εταιρική σχέση πραγματοποιήθηκε μετά την ανακατάταξη του γεωπολιτικού σκηνικού στην Ανατολική Μεσόγειο τη δεκαετία του 2010. Η επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας και το επεισόδιο του Mavi Marmara άνοιξαν το δρόμο για την ενίσχυση των διμερών στρατιωτικών σχέσεων, καλύπτοντας ένα στρατηγικό κενό και αντισταθμίζοντας την αυξανόμενη διεκδικητικότητα της Άγκυρας.

Από την πρώτη στρατιωτική συμφωνία του 1994 μέχρι τις κοινές ασκήσεις στη θάλασσα και τον αέρα μετά το 2012, η συνεργασία εξελίχθηκε σε ένα πρακτικά επιχειρησιακό δίκτυο. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην πολυεθνική αεροπορική άσκηση Blue Flag το 2017 και η μίσθωση ισραηλινών UAV Heron το 2020 σηματοδότησαν κρίσιμα βήματα στην ενσωμάτωση και την τεχνολογική αναβάθμιση των ελληνικών δυνάμεων. Η απόκτηση της Intracom Defense από την Israel Aerospace Industries το 2023 εδραίωσε περαιτέρω τη στρατηγική εταιρική σχέση, ανοίγοντας τον δρόμο για τη σημερινή συμφωνία.

«Ασπίδα του Αχιλλέα»: Το πολυεπίπεδο δίκτυο αεράμυνας

Το πρόγραμμα «Ασπίδα του Αχιλλέα», με προϋπολογισμό περίπου 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, βασίζεται σε τρία προηγμένα ισραηλινά συστήματα:

Άμυνα: Έτσι θα κάνουμε «κλειστή λίμνη» το Αιγαίο!- Τι περιλαμβάνει η συμφωνία με το Ισραήλ που θα κάνει αδιαπέραστη την «Ασπίδα του Αχιλλέα»

Όλα τα συστήματα έχουν σχεδιαστεί για πλήρη συμβατότητα με τις υπάρχουσες αμερικανικές πυροβολαρχίες Patriot, δημιουργώντας ένα συνεκτικό, πολυεπίπεδο δίκτυο αεράμυνας, συμβατό με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Η πλήρης επιχειρησιακή ικανότητα αναμένεται έως το 2028.

Δυνατότητες πυρών μεγάλου βεληνεκούς: LORA και PULS

Συμπληρωματικά στην αεράμυνα, η Ελλάδα προχωρά στην απόκτηση συστημάτων πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων PULS και του βαλλιστικού συστήματος LORA, με βεληνεκή αντίστοιχα 300 και 400–500 χιλιομέτρων. Το LORA εξασφαλίζει υψηλή ακρίβεια (≈10 μ.) και δυνατότητα εκτόξευσης από ξηρά και θάλασσα, ενισχύοντας σημαντικά την αποτροπή έναντι στρατηγικών αντιπάλων στην περιοχή.

Συνδυαστικά, οι δυνατότητες αυτές δημιουργούν ένα ισχυρό εργαλείο αποτροπής, ικανό να επιβάλλει κόστος στους αντιπάλους και να εξισορροπεί τις στρατιωτικές δυναμικές στο Αιγαίο και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Τεχνικό βάθος και στρατηγικές συνέπειες

Η συμφωνία τονίζει τη σημασία της δικτυοκεντρικής μάχης και της αρθρωτής σχεδίασης. Τα συστήματα Barak MX και David’s Sling προσφέρουν πολυεπίπεδη παρακολούθηση και αναχαίτιση, ενώ η ενσωμάτωση με τα συστήματα του ΝΑΤΟ επιτρέπει διαλειτουργικότητα και συνεχή ανταλλαγή πληροφοριών με συμμαχικά μέσα επιτήρησης.

Στρατηγικά, η συμφωνία αλλάζει την περιφερειακή ισορροπία ισχύος, ενισχύοντας τη θέση της Ελλάδας και του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ η συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας (τουλάχιστον 25%) υπόσχεται μεταφορά τεχνολογίας και αναζωογόνηση του αμυντικού τομέα της χώρας. Παράλληλα, η εισαγωγή βαλλιστικών δυνατοτήτων μεγάλου βεληνεκούς απαιτεί προσεκτική διαχείριση, ώστε να αποφευχθεί κλιμάκωση και στρατηγική ένταση με γείτονες.

Exit mobile version