Αποκαλύψεις για τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας που προκαλούν φρίκη: Πλούσιοι πλήρωναν αδρά για να σφάζουν Βόσνιους και αυτοί να διασκεδάζουν

Οι σχέσεις των ακροδεξιών Σέρβων με δυτικούς μαφιόζους στο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας δεν είναι κάτι άγνωστο, αλλά νεότερα στοιχεία δείχνουν ότι συνεργάζονταν και με πλούσιους Καναδούς, Ιταλούς και άλλες εθνικότητες, ώστε οι τελευταίοι να δολοφονούν αμάχους για την «ανδρεναλίνη».

Πληρώνοντας τις σερβικές πολιτοφυλακές αδρά για να κάνουν «τουρισμό πολέμου», ταξίδευαν από την Ιταλία κρυφά και στη συνέχεια διέπρατταν φριχτά εγκλήματα, πάντα με βάση το πόσο είχαν πληρώσει.

Παραδείγματος χάριν, τα βρέφη και τα παιδιά κόστιζαν περισσότερο, όπως και ο τρόπος που θα δολοφονούνταν. Συνήθως, η πρακτική να καούν ζωντανά ήταν και η ακριβότερη (και πιο ελκυστική για αυτούς που έκαναν «τουρισμό» δολοφονώντας), όμως ορισμένοι επέλεγαν και πιο φρικτούς τρόπους, όπως να σκοτώσουν μπροστά τις μητέρες τους κτλ.

Οι ιταλικές εφημερίδες Il Giornale και la Repubbica έφεραν το θέμα στη δημοσιότητα, χωρίς να αναφέρουν τα ποσά για τις δολοφονίες, αλλά τονίζοντας ότι σερβικές ομάδες που ξεχώρισαν στις δοσοληψίες ήταν οι περίφημες «Τίγρεις» του Αρκάν, που ούτως ή άλλως έχουν κατηγορηθεί για στενές σχέσεις με Ιταλούς μαφιόζους.

Η μεγαλύτερη δράση των πλουσίων φέρεται να καταγράφηκε στη Βοσνία και συγκεκριμένα στη πολιορκία του Σαράγεβο το 1993-95, κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους 11.000 άνθρωποι.

Μέχρι στιγμής, η υπόθεση είναι σε εξέλιξη, αλλά μαρτυρίες από το παρελθόν φαίνεται να κάνουν σχετικές αναφορές για δυτικούς που πολεμούσαν στο πλευρό των Σέρβων και περισσότερο ήθελαν να σκοτώσουν, παρά να δώσουν μάχη για ιδεολογικές διαφορές (σ.σ. στην προκειμένη περίπτωση δεν εξετάζονται οι ακροδεξιοί που ταξίδεψαν για να πολεμήσουν).

Ενδεκτικά, ο Τζον Τζόρνταν, πρώην Αμερικανός πυροσβέστης που βοήθησε ως εθελοντής στο Σαράγεβο, στη Χάγη στη δίκη του Ράτκο Μλάντιτς, είχε πει: «Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, είδα ανθρώπους που δεν μου φάνηκαν ντόπιοι λόγω της ενδυμασίας τους, των όπλων που κουβαλούσαν, του τρόπου με τον οποίο τους αντιμετώπιζαν, τους διαχειρίζονταν, ακόμη και τους καθοδηγούσαν οι ντόπιοι. Το είδα αυτό στο Σαράγεβο σε πολλές περιπτώσεις».

«Ήταν σαφώς προφανές, ότι το άτομο που καθοδηγούνταν από άνδρες που γνώριζαν καλά το έδαφος δεν ήταν καθόλου εξοικειωμένο με το έδαφος, και τα ρούχα του και τα όπλα που κουβαλούσε με έκαναν να πιστεύω ότι ήταν τουρίστες-σκοπευτές», είχε πει το 2007.