Με αφορμή τις υποκριτικές και εξωφρενικές αναφορές του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης (26/2) για τα Τέμπη, ο ηθοποιός Άρης Λάσκος έκανε μια ανάρτηση-ράπισμα στην Κυβέρνηση, καλώντας επίσης τον κόσμο να παρευρεθεί στις μεγάλες συγκεντρώσεις που έχουν προγραμματιστεί εντός κι εκτός Ελλάδας για την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, ημέρα συμπλήρωσης δύο ετών από το έγκλημα.
Ο Άρης Λάσκος στηλιτεύει τη χυδαία προσπάθεια του Πρωθυπουργού να βάλει ταμπέλες και να χωρίσει τον κόσμο που ετοιμάζεται να βγει στους δρόμους, ενώ περιγράφει εύστοχα και την «κανονικότητα» που έχει επιβάλει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Αναλυτικά η ανάρτηση:
Άκουσα μόλις την τοποθέτηση του πρωθυπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Αφού ο ίδιος μας χώρισε σε κατηγορίες, οι διαδηλωτές και αυτοί που θα πενθησουν “αθόρυβα” και “χωρίς συνθήματα” (μιλήστε μου λίγο για το ποιος προωθεί το εμφυλιοπολεμικο κλίμα), ανήκοντας προφανώς και ΠΕΡΗΦΑΝΑ στους διαδηλωτές, δηλώνω τα εξής:
– δεν υπάρχει τίποτα “ομαλό” στην Ελλάδα που να απειλείται από την μεθαυριανή συγκέντρωση: δεν είναι ομαλό οι γονείς να γίνονται ανακριτές και ντετέκτιβ, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να κατηγορεί μητέρα, το μπάζωμα να γίνεται χωρίς εισαγγελική παραγγελία, μάρτυρες να σκοτώνονται, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να καλεί σε οργή, ο υπουργός μεταφορών να λέει ότι δεν υπάρχει ξυλολιο, ενώ ακόμα και το χημείο του κράτους το επιβεβαίωσε…
Για λόγους συντομίας δεν θα μιλήσω για τα γενικότερα της 5ετιας (υποκλοπές, Δ.Λ., απευθείας αναθέσεις, ρήτρες αναπροσαρμογής, τεκμαρτή φορολόγηση, κατάρρευση ΕΣΥ, κατάρρευση δημόσιας εκπαίδευσης, ιδιωτικά ΑΕΙ που τελικά είναι κολέγια ήδη υπάρχοντα στην χώρα μας και άλλα πολλά, των οποίων ουκ εστί αριθμός),
– η χώρα έχει υποφέρει, όχι από τις πλατείες (την πάνω, την κάτω, την πέρα, την δώθε, την παρακει), αλλά από τις πολιτικές που οδήγησαν τον κόσμο σε αυτές. Που, επίσης, δεν ήταν ομαλές. Κι ως δια μαγείας, είχαν πάλι τον Μητσοτάκη, τον Άδωνι, την Βούλτεψη υπουργούς και υφυπουργούς,
– από όσο γνωρίζω στην υπόθεση του Ματιού, η παρούσα κυβέρνηση έχει ασκήσει εφέσεις για να μην πληρώσει τις αποζημιώσεις. Και αυτό επίσης δεν είναι ομαλό,
– κυρίως όμως. το να θυσιάζονται πολίτες για να μπορέσει η πολιτεία να κάνει αυτό που πρέπει (βλ. σωστή πολιτική προστασία ή σιδηρόδρομο) δεν είναι ομαλό και είναι απάνθρωπο. Είναι τερατώδες. Η Ιφιγένεια είναι μύθος, τραγωδία, επινοημενο έργο τέχνης.
Το να στηρίζει ως επιχείρημα/αναφορά/αναλογία μια ολόκληρη ρητορική, ενώ ακόμα οστά, υπολείμματα, βιολογικό υλικό αγνοούνται και ΤΡΕΝΟ ακόμα δεν υπάρχει και η hellenic train ακόμα κατέχει τον οσε, που θα έπρεπε να είναι κρατικός, και αυτοί όλοι είναι ακόμα στη θέση τους και ακόμα γαβγίζουν χυδαία είναι ο λόγος που Μεθαύριο θα είμαστε στο δρόμο.
Γιατί σε μια ευνομούμενη δημοκρατία αυτό είναι ΟΜΑΛΟ.
Είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ.
Και ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.
MEΘΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ,ΟΛΕΣ ΕΚΕΙ.