Οργή και σάλος: Ο Μητσοτάκης μεταφέρει τις ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη ακόμη και στα θύματα της τραγωδίας: «Να βάλει και αυτή πλάτη για να αλλάξει αυτή η χώρα», λέει στην Ευδοκία Τσαγκλή, μέσα από την εκπομπή – ‘ξέπλυμα’ του Σταύρου Θεοδωράκη!

Η εξοργιστική απάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά τη διάρκεια της χθεσινής του συνέντευξης – «ξέπλυμα» στον Σταύρο Θεοδωράκη, σε επιβάτιδα η οποία επιβίωσε από την σφαγή των Τεμπών, έχει προκαλέσει έντονο θυμό σε εκατομμύρια Έλληνες.

Πιο συγκεκριμένα, ο Σταύρος Θεοδωράκης μετέφερε την ερώτηση της Ευδοκίας Τσάγκλη η οποία βρισκόταν στο μοιραίο τρένο των Τεμπών. «Αν ήμουν κόρη σας κ. πρωθυπουργέ και μετά από αυτό που έπαθα, σας έλεγα πως φοβάμαι και θέλω να αλλάξω χώρα, τι θα με συμβουλεύατε;».

Ο κ. Μητσοτάκης μεταξύ άλλων παρότρυνε την Ευδοκία να «βάλει και αυτή πλάτη για να αλλάξει αυτή η χώρα».

Απλώς μένουμε άφωνοι! Στο αφήγημα της διάχυσης ευθυνών στους… προηγούμενους για το έγκλημα των Τεμπών, εντάσσονται τώρα και οι πολίτες-θύματα των εγκλημάτων της κυβερνητικής πολιτικής.

Δηλαδή: Είσαι θύμα της κυβερνητικής αδιαφορίας και απραξίας επί σειρά ετών και δεκαετιών; Τραυματίστηκες εσύ ή κάποιος δικός σου άνθρωπος; Ή σκοτώθηκε κάποιος δικό σου άνθρωπος; Εσύ φταις που όλα αυτά τα χρόνια δεν μας… ανάγκασες να είμαστε σωστή κυβέρνηση!

Αναλυτικά η ερώτηση και η απάντηση:

Στ. Θεοδωράκης: Θέλω να δώσω προτεραιότητα σε κάποια ερωτήματα που μου στείλανε παιδιά που ήταν στο τρένο. Ευδοκία Τσαγκλή, σύμβουλος επικοινωνίας, ήταν στο τρένο: «Αν ήμουν κόρη σας κ. πρωθυπουργέ και μετά από αυτό που έπαθα, σας έλεγα πως φοβάμαι και θέλω να αλλάξω χώρα, τι θα με συμβουλεύατε;».

Κυρ. Μητσοτάκης: Καταρχάς είδα την εκπομπή την οποία κάνατε κ. Θεοδωράκη και είδα αυτά τα οποία είπε δημόσια η Ευδοκία, με πολύ θάρρος, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά. Θα έλεγα στην Ευδοκία η οποία έχει ηλικία -απ’ ό,τι κατάλαβα λίγο μεγαλύτερη από τη μεγαλύτερη μου κόρη- ότι έχει κάθε λόγο να είναι θυμωμένη, να φοβάται, να ανησυχεί. Δε γίνεται σήμερα ένα νέο παιδί να μπαίνει στο τρένο και να αισθάνεται ότι μπορεί να του συμβεί κάτι τόσο τραγικό. Θα της έλεγα όμως ότι πρέπει τελικά να επιμείνει. Να βάλει και αυτή πλάτη για να αλλάξει αυτή η χώρα.