Survivor 2024 – Απίστευτο ξέσπασμα από τον Μπολέτση: «Έφαγα πισώπλατες μαχαιριές, αντιμετώπισα πόλεμο»

Λίγες ημέρες μετά το φινάλε του ριάλιτι επιβίωσης ανοίγουν τα χαρτιά τους και κάνουν αποκαλύψεις.

Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις που δημιουργήσατε στο νησί;
ΝΤ.Ν.: Ένιωσα πολλές φορές πιο ζωντανός από ποτέ. Η ανατροπή των συναισθημάτων από μέρα σε μέρα, η απίστευτη χαρά που σου προκαλούσε το να κερδίσεις ένα τοστ, η ένταση των αγώνων, το να βρέχεσαι μέχρι το κόκαλο στην καλύβα, όλα αυτά με έκαναν να νιώθω ολοζώντανος. Δημιούργησα φιλίες που βασίζονται σε μια συνύπαρξη πολύ καθαρή, ειδικά η φιλία μου με τον Φάνη και τον Σταμάτη. Με τον Φάνη γιορτάσαμε μαζί τη νίκη μου. Υπάρχει το κλισέ να σε στηρίζουν οι φίλοι στα δύσκολα, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να χαίρονται με τη χαρά σου. Η ενσυναίσθηση στη λύπη είναι πιο εύκολη, στη χαρά πιο δύσκολη. Ήμασταν μαζί 24/7, έπεσα κάτω και με σήκωσαν, θέλω να πιστεύω πως τους σήκωσα κι εγώ και ειδικά όταν μείναμε οι τρεις μας, μαζί με τον Σταμάτη. Ήμασταν ο ένας για τον άλλο σε όλα τα επίπεδα.

Φ.ΜΠ.: Πρωτίστως ήταν η εμπειρία. Είναι ένα περιβάλλον το οποίο σε φέρνει αντιμέτωπο με τον εαυτό σου και, πιστεύω, κατάφερα να δουλέψω ουσιαστικά κάποια πιο έντονα στοιχεία μου. Έφαγα πισώπλατες μαχαιριές, αντιμετώπισα πόλεμο σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά έχω καταφέρει να κρατήσω τις όμορφες στιγμές και να το βιώσω στο 100%. Ίσως ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει μερικές φορές γιατί μπαίνουμε σαν αγρίμια στον αγωνιστικό χώρο. Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς αγώνες είναι αυτός με έπαθλο ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Θα μείνει χαραγμένος στη μνήμη μου, δεν υπήρχε πιο έντονος αγώνας από αυτόν.

Η σχέση σας ξεκίνησε ανταγωνιστικά και, Φάνη, σε κυνηγάει ακόμα αυτό το «σε έχω 17-3» που είχες πει στον Ντάνιελ…
ΝΤ.Ν.: Πάρα πολύ ανταγωνιστικά!

Φ.ΜΠ.: Ειδικά στις αρχές. Είχαμε τσακωθεί δυο τρεις φορές. Κι είχαμε πει πολλά μεταξύ μας.

ΝΤ.Ν.: Και όταν πήγα στην μπλε ομάδα, πάλι δεν κάναμε παρέα στην αρχή.

Φ.ΜΠ.: Την περίοδο που πήγα για μία εβδομάδα στην κόκκινη ομάδα και μετά επέστρεψα στην μπλε, έγινε ένα συμβούλιο στο οποίο δέχτηκα έντονη κριτική. Η κόκκινη ομάδα έκανε σερί νίκες, η μπλε ήταν σε κακή κατάσταση κι εγώ τραυματισμένος.

Ήταν μια περίοδος δύσκολη για μένα στη συνέχεια, κατά την οποία συνειδητοποίησα ότι το παιχνίδι ήταν ακόμα ομαδικό, ότι έπρεπε να δουλέψουμε συλλογικά. Στάθηκα σε τρία άτομα: ο πρώτος ήταν ο Σταμάτης με τον οποίο είχαμε πάρα πολλές διαφωνίες, τσακωνόμασταν σαν τον σκύλο με τη γάτα για τα πάντα και του είπα, με πράξεις, να κάνουμε μια νέα αρχή. Η δεύτερη ήταν η Χρύσα, που δεν ήταν καλή αγωνιστικά τότε, αλλά είχε δώσει δείγματα του τι μπορεί να κάνει και κατάφερε να ανακάμψει κάνοντας τρεις εξαιρετικές εβδομάδες.

Τρίτος ήταν ο Ντάνιελ, που δεν ήταν καλά αγωνιστικά και του είπα πως δεν τον αντιπροσωπεύει γιατί είχε δείξει εξαιρετικά στοιχεία και έπρεπε να πιστέψει περισσότερο στον εαυτό του. Από εκεί ξεκίνησαν όλα.

Πάντως σε όλες τις κοκορομαχίες μας συζητούσαμε off camera αμέσως μετά και τα βρίσκαμε χωρίς να φτάσουμε στα συμβούλια. Νομίζω πως η ειλικρίνεια και η διαφάνει

ΝΤ.Ν.: Με τον Φάνη βλέπαμε το παιχνίδι με τον ίδιο τρόπο, ήμουν κι εγώ ανταγωνιστικός, απλά δεν ήμουν τόσο έντονος. Επίσης, με τον Φάνη ο όποιος ανταγωνισμός ή τσακωμός υπήρχε, ήταν αυστηρά στο πλαίσιο των αγώνων. Ήταν λογικό, γιατί διεκδικούσαμε τη νίκη όντας αντίπαλοι. Ήμουν και στην κόκκινη ομάδα, στην οποία όλοι τα έβαζαν με τον Φάνη, οπότε κάπου το κλίμα σε παρασύρει. Εκτός αγώνων δεν είχαμε ποτέ κανένα θέμα.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα βράδυ -είχα λίγο διάστημα που είχα πάει στους μπλε και έκανα παρέα κυρίως με τον Σάββα- που βρεθήκαμε οι δυο μας σε ένα σημείο που είχαμε για να χαλαρώνουμε τα βράδια και ήταν η πρώτη φορά που συζητήσαμε για τη ζωή μας. Ήταν ένα κομβικό σημείο, αρχίσαμε έκτοτε να δενόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο. Είχαμε διαφωνίες, υπήρχαν πράγματα που δεν μου άρεσαν, αλλά τα λέγαμε μεταξύ μας όπως είχαν, δεν ήταν τίποτα ωραιοποιημένο. Έχω εκτιμήσει αφάνταστα στον Φάνη που, ακόμη και όταν δεν ήμασταν κοντά και ανήκαμε σε διαφορετικές ομάδες, μου είχε μιλήσει για να με στηρίξει αγωνιστικά. Την πρώτη φορά που το έκανε αυτό, να μου πει «είσαι παικταράς, μην αφήσεις να σε πάρει από κάτω», είχε προηγηθεί καβγάς μεταξύ μας. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω πόσο γουστάρει το παιχνίδι και να σκέφτομαι πως υπάρχει κάτι παραπάνω στον Φάνη από αυτό που έβλεπα έως τότε».

Πηγή: Hello

Exit mobile version