STORIESΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Συγκίνηση: Η Ίμβρος ξαναζωντανεύει-Νέα ζευγάρια Ελλήνων επιστρέφουν στο νησί μετά την επαναλειτουργία των σχολείων

Η Ίμβρος είχε σχεδόν 5.500 Ρωμιούς, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, αλλά όταν η τουρκική κυβέρνηση εφήρμοσε μια σειρά μέτρων σε βάρος της προστατευόμενης από τη Συνθήκη της Λοζάννης μειονότητας, το νησί ερήμωσε.

Ειδικότερα, ξεκίνησαν μαζικές απαλλοτριώσεις καλλιεργήσιμης γης, ιδρύθηκαν ανοικτές αγροτικές φυλακές για βαρυποινίτες, ενώ με ειδική νομοθετική ρύθμιση απαγορεύτηκε η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας.

Χορηγούμενο

Συγκίνηση: Η Ίμβρος ξαναζωντανεύει-Νέα ζευγάρια Ελλήνων επιστρέφουν στο νησί μετά την επαναλειτουργία των σχολείων

Χορηγούμενο

 

 

Χορηγούμενο

Χορηγούμενο

 

Τα επτά μειονοτικά σχολεία με τους σχεδόν 700 μαθητές και τους 30 δασκάλους, έκλεισαν, με αποτέλεσμα πολύ σύντομα το νησί να αδειάσει από τους νέους που έφυγαν, οι λιγότεροι με κατεύθυνση της Κωνσταντινούπολη και οι περισσότεροι για την Ελλάδα και χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και την Αυστραλία.

Συγκίνηση: Η Ίμβρος ξαναζωντανεύει-Νέα ζευγάρια Ελλήνων επιστρέφουν στο νησί μετά την επαναλειτουργία των σχολείων


Για να ανθίσει ξανά η Ρωμαίικη Κοινότητα του νησιού, έπρεπε να επαναλειτουργήσουν τα σχολεία.

 

 

Επί σειρά ετών, το άνοιγμα των κλειστών σχολείων αποτελούσε αίτημα και όνειρο όλων των Ιμβρίων, σε κάθε μέρος της γης, με πρωτοπόρους στη διεκδίκηση τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και Ιμβριακούς φορείς.


Επαναλειτουργούν τα σχολεία στην Ίμβρο

 

Η επαναλειτουργία των σχολείων έδωσε νέα πνοή στην Ίμβρο

Τον Ιανουάριο του 2012, οι τουρκικές αρχές ενέκριναν το αίτημα αδειοδότησης ελληνικού μειονοτικού σχολείου στην Ίμβρο.


Το Σεπτέμβριο του 2013, επαναλειτούργησε, μετά από 49 χρόνια, το Δημοτικό Σχολείο των Αγίων Θεοδώρων, από το οποίο είχε αποφοιτήσει μάλιστα και ο Πατριάρχης. Είχε προηγηθεί η ριζική του επισκευή, αφού είχε καεί και επί πολλά χρόνια, έχασκε με μόνο τα εξωτερικά του ντουβάρια. Οι πρώτοι του μαθητές ήταν μόλις τέσσερις.

Το 2015, επαναλειτούργησε ως Γυμνάσιο και Λύκειο, αφού προηγουμένως είχε επισκευασθεί, το εγκαταλελειμμένο ελληνικό σχολείο στο χωριό Αγρίδια. ‘Έτσι, η Ίμβρος απέκτησε κατά τα ισχύοντα στην Τουρκία, πλήρη πρωτοβάθμια τετραετή και δευτεροβάθμια οκταετή ελληνική εκπαίδευση.

 

Όπως υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του Δημοτικού Ελληνικού Σχολείου των Αγίων Θεοδώρων Στέλιος Μπερμπέρης «τη χρονιά που τελείωσε, πριν λίγες μέρες, είχαμε 18 μαθητές από τους οποίους απεφοίτησαν έξη. Τριάντα μαθητές είχε το Γυμνάσιο και το Λύκειο, από το οποίο αποφοίτησαν τρεις».

Συγκίνηση: Η Ίμβρος ξαναζωντανεύει-Νέα ζευγάρια Ελλήνων επιστρέφουν στο νησί μετά την επαναλειτουργία των σχολείων

 

Τα σχολεία, τα οποία έχουν το χαρακτήρα ιδιωτικών σχολείων, λειτουργεί ο Εκπαιδευτικός Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ίμβρου. Έχουν Έλληνα ομογενή διευθυντή και Τούρκο υποδιευθυντή.

«Η συνεργασία μας είναι άριστη» επισημαίνει ο κ. Μπερμπέρης και προσθέτει ότι η τουρκική γλώσσα διδάσκεται από Τούρκους εκπαιδευτικούς και η ελληνική από Έλληνες ομογενείς ή αποσπασμένους στα σχολεία από την Ελλάδα.

Πήρε ξανά ζωή η Ίμβρος

Νέα ζευγάρια αποφασίζουν να επιστρέψουν στην Ίμβρο για μόνιμη εγκατάσταση, αφού τα παιδιά τους πια έχουν σχολεία για να φοιτήσουν. Ο αριθμός των Ρωμιών, που το 2000 άγγιζε τους μόλις 200 Ρωμιούς, πλέον αγγίζει τους 700.

Νίκος Δολδούρης: Ο Έλληνας ομογενής που αναστηλώνει ερειπωμένα κτίρια και δίνει ξανά ζωή στην Ίμβρο
Ομογενής αναστηλώνει κτίρια στην Ίμβρο και διοργανώνει εκδηλώσεις, αφού μετά το διαβόητο «Πρόγραμμα Διάλυσης και Τουρκοποίησης», είχε ερημώσει το νησί.

Πήρε την απόφαση να επιστρέψει πίσω και να ζωντανέψει τον τόπο του
Η σημερινή μισοερειπωμένη όψη του χωριού Σχοινούδι της Ιμβρου αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα των όσων με επιτυχία εφάρμοσε στο νησί η Τουρκία μετά το 1964 με το περιβόητο «Πρόγραμμα Διάλυσης και Τουρκοποίησης», με το οποίο ουσιαστικά ξερίζωσε το ελληνικό στοιχείο που ως τότε πλειοψηφούσε. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, κάτι φαίνεται να αλλάζει στο Σχοινούδι, και ουσιαστικά σε ολόκληρη την Ιμβρο, εξαιτίας ενός ανθρώπου που πήρε την απόφαση να επιστρέψει πίσω και να ζωντανέψει τον τόπο του.

Είχε πάντα στο μυαλό του πως θα γυρίσει πίσω
«Δεν ήθελα να φύγω από την Ιμβρο. Μας ανάγκασαν να φύγουμε. Αλλά πάντα είχα στον νου μου πως κάποια μέρα θα γυρίσω πίσω», λέει ο κ. Νίκος Δολδούρης, ο οποίος το 1966 -στο ζενίθ των τουρκικών μεθοδεύσεων- εγκατέλειψε με την οικογένειά του το νησί, για να βρεθεί στην Αθήνα και από εκεί στη μακρινή Αυστραλία.

 

Το 1923 το νησί παραχωρήθηκε στους Τούρκους λόγω γεωγραφικής θέσης
Με τη Συνθήκη της Λωζάνης -το 1923- η Ιμβρος -όπως και η μικρότερη Τένεδος- παραχωρήθηκε στην Τουρκία λόγω… γεωγραφικής θέσης, αφού τα δύο νησιά βρίσκονται πλησίον των Στενών των Δαρδανελίων. Η ίδια συνθήκη προέβλεπε «ειδικό καθεστώς αυτοδιοίκησης», το οποίο ουδέποτε σεβάστηκε η Άγκυρα, η οποία γρήγορα έθεσε σε εφαρμογή σχέδιο εκτουρκισμού του νησιού, με εκδίωξη του ελληνικού πληθυσμού και εποικισμό του από Τούρκους της ενδοχώρας αλλά και της Βουλγαρίας.

Άλλαξαν ονομασίες ελληνικών χωριών και καταπατήθηκαν ιδιοκτησίες ομογενών
Οι αριθμοί μαρτυρούν όσα με επιτυχία εφάρμοσε η Άγκυρα στην Ιμβρο. Από τους 6.555 Ελληνες του 1927 -σε σχέση με τους 155 Τούρκους που κατοικούσαν τότε στο νησί- σήμερα οι αριθμοί αυτοί έχουν αντιστραφεί άρδην. Το 2000 οι Τούρκοι στην Ιμβρο έφτασαν τους 8.913 και οι Ελληνες περιορίστηκαν δραματικά σε 135. Οι Τούρκοι δεν άλλαξαν μόνο τις ελληνικές ονομασίες των επτά χωριών του νησιού (Παναγία, Γλυκύ, Κάστρο, Ευλάμπιο, Αγιοι Θεόδωροι, Αγρίδια και Σχοινούδι), αλλά τα εποίκησαν κιόλας, καταπατώντας ιδιοκτησίες ομογενών.

Συγκίνηση: Η Ίμβρος ξαναζωντανεύει-Νέα ζευγάρια Ελλήνων επιστρέφουν στο νησί μετά την επαναλειτουργία των σχολείων

 

 

Παράλληλα έχτισαν τέσσερα νέα χωριά (Eselek, Ugurlu, Sahinkaya, Sirinkoy) μεταφέροντας σε αυτά Τουρκοπόντιους από την περιοχή της Τραπεζούντας, Κούρδους από τα βάθη της χώρας, ακόμη και Τουρκοβούλγαρους.

Το Σχοινούδι το μεγαλύτερο χωριό ολόκληρης της Τουρκίας
Ως τις αρχές της δεκαετίας του 1960 το Σχοινούδι (σημερινό Derekoy) ήταν το μεγαλύτερο χωριό όχι μονάχα της Ιμβρου, αλλά και ολόκληρης της Τουρκίας. Αριθμούσε σχεδόν 2.500 κατοίκους, όλοι τους Ελληνες, που στην πλειονότητά τους ασχολούνταν με τη γη -κατείχαν σχεδόν τα 2/3 των καλλιεργήσιμων εκτάσεων του νησιού- και δραστηριοποιούνταν στο εμπόριο όχι μόνο στα κοντινά νησιά του Αιγαίου, αλλά έφταναν έως την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και τη Θεσσαλονίκη.

Ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα το χωριό διέθετε επτατάξια Αστική Σχολή και μια αξιοσημείωτη κοινοτική οργάνωση που περιγράφεται στον «Κανονισμό Κοινότητος Σχοινουδίου» που τέθηκε σε λειτουργία το 1904, εφαρμόστηκε επί ελληνικής κυριαρχίας (1912-1923) και καταργήθηκε μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), όπως και η ίδια η συνθήκη άλλωστε από τους Τούρκους.

Αφανισμός του Σχοινουδίου από τους Τούρκους
Το Σχοινούδι ήταν ουσιαστικά το οικονομικό και εμπορικό κέντρο του νησιού, όπως μαρτυρούν σήμερα τα δεκάδες μισογκρεμισμένα σπίτια και καταστήματα, πολλά χτισμένα με τον μοντέρνο ρυθμό της εποχής. Μόνο το εμπορικό κέντρο του χωριού κάλυπτε έκταση 15 περίπου στρεμμάτων, ενώ λειτουργούσαν και δύο κινηματογράφοι που προέβαλλαν και ελληνικές ταινίες της εποχής. Μόνο ο αφανισμός του Σχοινουδίου θα επέτρεπε στην Τουρκία να εφαρμόσει με επιτυχία το λεγόμενο «Πρόγραμμα Διάλυσης και Τουρκοποίησης» που τέθηκε σε εφαρμογή το 1964 στην Ιμβρο και ήταν ουσιαστικά η αρχή του τέλους για τη μακραίωνη παρουσία του Ελληνισμού στο νησί.

Στο Σχοινούδι Ανοικτές Αγροτικές Φυλακές και απαλλοτρίωση των εύφορων εκτάσεων
Η αρχή έγινε με τη λειτουργία στον κάμπο του Σχοινουδίου Ανοικτών Αγροτικών Φυλακών. Οι βαρυποινίτες κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό, βιαιοπραγώντας και τρομοκρατώντας τους ομογενείς κατοίκους, αλλά και λεηλατώντας τις περιουσίες τους. Ακολούθησε η απαλλοτρίωση όλων των εκτάσεων στον εύφορο κάμπο, με αποτέλεσμα να σταματήσει κάθε οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή.

Αναγκάστηκαν οι Έλληνες του νησιού να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς
Ωστόσο -σε μια εποχή όπου ήταν σε έξαρση το κυπριακό πρόβλημα- η απαγόρευση λειτουργίας ελληνικών σχολείων, οι καταστροφές και οι λεηλασίες των εκκλησιών και οι απειλητικές διαθέσεις των καταδίκων, αλλά και των εποίκων που είχαν κατακλύσει το νησί, οδήγησαν εκατοντάδες Ελληνες του χωριού -όπως και ολόκληρης της Ιμβρου- να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. «Η κατάσταση πλέον είχε φτάσει στο απροχώρητο. Δεν υπήρχε μέλλον και ελπίδα.

Σήμερα ο ελληνικός πληθυσμός στο Σχοινούδι δεν ξεπερνά τους 30 Έλληνες
Μαζέψαμε τα υπάρχοντά μας σε δυο βαλίτσες, κλειδώσαμε το σπίτι και κατεβήκαμε στο λιμάνι για να πάρουμε το καράβι για την απέναντι ακτή και καταλήξαμε οικογενειακώς στην Αθήνα», λέει ο κ. Δολδούρης, ο οποίος άφησε πίσω του το νησί σε ηλικία 24 ετών. Η ιστορία της οικογένειάς του είναι παρόμοια με δεκάδες άλλων της Ιμβρου, που μέσα σε μια νύχτα εγκατέλειψαν σπίτια και περιουσίες ρίχνοντας μαύρη πέτρα – μέχρι πρότινος τουλάχιστον. Σήμερα ο ελληνικός πληθυσμός του Σχοινουδίου δεν ξεπερνάει τους 30 Ελληνες, ενώ υπάρχουν και οικογένειες Κούρδων που κατέλαβαν αυθαίρετα ελληνικά σπίτια.

Άφησε τη ζωή του στην Αυστραλία για να επιστρέψει
Μετά από 24 χρόνια στην Αυστραλία έφτασε η ώρα του νόστου για τον κ. Δολδούρη, που χωρίς ιδιαίτερη σκέψη άφησε ένα πετυχημένο τουριστικό γραφείο, τις ανέσεις και τις πολυτέλειες, για να ξαναπατήσει τα χώματα του αγαπημένου του νησιού. Μοναδικός του στόχος να ξαναζωντανέψει το χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, αλλάζοντας την εικόνα της ερήμωσης και της λεηλασίας.

 

Συγκίνηση: Η Ίμβρος ξαναζωντανεύει-Νέα ζευγάρια Ελλήνων επιστρέφουν στο νησί μετά την επαναλειτουργία των σχολείων

 

Βρήκε κατεστραμμένο το χωριό του και το σπίτι που γεννήθηκε
«Δεν ήταν αυτά που αφήσαμε. Μ’ έπιασαν τα κλάματα μόλις είδα το κατεστραμμένο χωριό μου και το σπίτι όπου γεννήθηκα. Αλλά ως εκεί. Κατάλαβα πως με τα κλάματα δεν γίνεται τίποτα. Ή φεύγεις και ρίχνεις μαύρη πέτρα πίσω σου ή μένεις και κάνεις πράξεις… καλές τρέλες θα έλεγα», λέει, και συνεχίζει με νόημα: «Δυστυχώς ό,τι ήταν να γίνει έγινε. Πλέον δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε, αλλά να βλέπουμε μπροστά και σταθερά. Αυτό ήταν και εξακολουθεί να είναι μέχρι σήμερα το σκεπτικό μου».

Ξεκίνησε την ανακατασκευή οικογενειακών σπιτιών και δημοσίων έργων
Τα πολλά επιδιορθωμένα και φρεσκοβαμμένα σπίτια, που ξεχωρίζουν μέσα στα υπόλοιπα ερειπωμένα στο Σχοινούδι, φαίνεται να τον δικαιώνουν. Με την υποστήριξη λίγων καλών φίλων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ξεκίνησε να ανακατασκευάζει τα παλαιά σπίτια της οικογένειάς του και να κάνει δημόσια έργα τα οποία είχαν αφεθεί στον χρόνο, όπως η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, το νεκροταφείο, δρόμοι κ.ά.

Στην αρχή τον αντιμετώπισαν με καχυποψία οι Τούρκοι
Στην αρχή οι Τούρκοι -Αρχές και έποικοι- τον αντιμετώπισαν με καχυποψία, ωστόσο γρήγορα αντιλήφθηκαν πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που μοναδική κινητήρια δύναμή του ήταν η αγάπη για τον τόπο του. «Οι αρχικές δυσκολίες πέρασαν και ανήκουν στο παρελθόν. Οι Τούρκοι κατάλαβαν πως μέλημά μου είναι να ζωντανέψει το νησί.

Πολλοί Ιμβριοι που ζουν εκτός νησιού πήραν θάρρος και επέστρεψαν για να διορθώσουν τα πατρικά τους σπίτια
Πάντοτε πίστευα πως όταν ευημερεί ο λαός, είτε είναι Ελληνες, είτε Τούρκοι, δεν υπάρχουν προβλήματα. Γι’ αυτό και μόνο εργάζομαι όλα αυτά τα χρόνια», λέει. Βλέποντας την προσπάθειά του να αποδίδει, πολλοί Ιμβριοι που ζουν εκτός νησιού πήραν θάρρος και επέστρεψαν για να διορθώσουν τα πατρικά τους σπίτια. Έτσι, χρόνο με τον χρόνο, όλο και περισσότερα σπίτια του χωριού έπαιρναν και πάλι ζωή, όπως την παλιά καλή εποχή.

Δεν έμεινε όμως μόνο στο ζωντάνεμα του χωριού. Ο κ. Δολδούρης, πιστεύοντας πως ο πολιτισμός είναι το καλύτερο μέσο συμφιλίωσης των λαών, ξεκίνησε το 1994 να πραγματοποιεί μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις στο άτυπο πολιτιστικό κέντρο που δημιούργησε στο κτήμα της οικογένειάς του, απ’ όπου πέρασαν γνωστοί καλλιτέχνες όπως οι: Ρος Ντέιλι, Αμίν Αλαγκαμπού, Σωκράτης Σινόπουλος, Δόμνα Σαμίου, Γιώργος Νταλάρας, Γλυκερία, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δήμητρα Γαλάνη, Πέτρος Γαϊτάνος, Σοφία Νεοχωρίτου, Θανάσης Γκαϊφύλλιας.

Το 1996 η συναυλία του Γιώργου Νταλάρα, σε μια εποχή όπου οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν στο κόκκινο λόγω των γεγονότων στην Κύπρο (δολοφονία Ισαάκ – Σολωμού), ήταν το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός στο νησί και την παρακολούθησαν όχι μόνο απλοί Τούρκοι αλλά και οι τοπικοί άρχοντες.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, με πρωτοβουλία του κ. Δολδούρη, πραγματοποιούνται μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις και στο δημοτικό αμφιθέατρο στην Παναγιά, έδρα του δήμου.

Ομογενής αναστηλώνει κτίρια στην Ίμβρο: Από το 2000 μέχρι σήμερα περίπου 35 ελληνικά μουσικοχορευτικά σχήματα στο νησί
Από το 2000 μέχρι σήμερα περίπου 35 μουσικοχορευτικά σχήματα από την Ελλάδα έχουν δώσει παραστάσεις στην Ιμβρο, φιλοξενούμενα στους ξενώνες του κ. Δολδούρη.

Παρά τα όσα ενθαρρυντικά έχουν γίνει πάντως στο νησί, ο ίδιος δηλώνει ρεαλιστής.

«Η κατάσταση σήμερα στην Ιμβρο για το ελληνικό στοιχείο είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με πριν από 20 και 30 χρόνια. Επέστρεψαν και κάποιοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Όμως για να μην υπάρξει ημερομηνία λήξης, θα πρέπει να γίνουν πολλά που θα οδηγήσουν νέους Ιμβριους να επιστρέψουν μόνιμα στο νησί, να ζήσουν και να εργαστούν εδώ», λέει, παραπέμποντάς μας στο τραγούδι «Ρήμαξαν τα χωριά μας» του Γιώργου Νταλάρα.




Καλλιόπη Χαραλαμποπούλου

Η Καλλιόπη Χαραλαμποπουλου είναι δημοσιογράφος, απόφοιτη του τμήματος Μ.Μ.Ε του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται από το 2004 σε νευραλγικες θέσεις που αφορούν στην επικοινωνία και τη Δημοσιογραφια. Εξειδικευεται σε πολιτικά και κοινωνικοοικονομικα θέματα καθώς και στην επικαιρότητα. Από το 2023 είναι η αρχισυντακτρια του europost.gr και γράφει καθημερινά για θέματα που αφορούν στην επικαιρότητα και συντονίζει μια ομάδα έμπειρων δημοσιογραφων

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα


Back to top button