Στην πολυπόθητη απόκτηση του χρυσαφένιου χρώματος, η έκθεση στον ήλιο κρίνεται αρκετά επικίνδυνη. Υπάρχει όμως τρόπος –και πιο ασφαλής- να το αποκτήσετε, μέσα από τη διατροφή. Και ενώ όλα τα φρούτα ενδείκνυνται για τις πολύτιμες βιταμίνες τους, τα βερίκοκα είναι που ξεχωρίζουν και θεωρούνται τα πιο κατάλληλα. Πλούσια σε β-καροτένιο και λυκοπένιο, βοηθούν τόσο στην ενίσχυση του μαυρίσματος όσο και στην αντιοξειδωτική προστασία του οργανισμού και του δέρματος, χάρη στη βιταμίνη C που περιέχουν. Ωφελούν, επίσης, στην καλή υγεία του δέρματός χάρη στην προβιταμίνη Α η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α.
Βερίκοκο: Το καλοκαιρινό φρούτο που χαρίζει χρυσαφένιο μαύρισμα
Σε τι άλλο βοηθούν;
-Καταπραΰνουν συμπτώματα πονοκεφάλου, αϋπνία και ήπια κατάθλιψη.
–Καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα, χάρη στην κυτταρίνη και την πηκτίνη που περιέχουν και αποτελούν ήπιας μορφής καθαρτικά. Η κυτταρίνη, συγκεκριμένα, βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ η πηκτίνη απορροφά και κατακρατά νερό, συντελώντας έτσι κι αυτή, στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.
-Χάρη στις κατεχίνες που περιέχουν βοηθούν στη θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου και των φλεγμονών.
-Συμβάλλουν στην υγεία του πεπτικού συστήματος.
-Οι διαλυτές φυτικές ίνες που περιέχουν βοηθούν στον έλεγχο της χοληστερόλης στο αίμα.
-Στην αναιμία λόγω του σιδήρου που περιέχουν και του χαλκού που βοηθά στη διάθεση του σιδήρου σε όλο το σώμα.
-Συμβάλλουν στη διατήρηση της καλής υγείας της όρασής, αποτρέποντας την εμφάνιση εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ή του καταρράκτη.
-Προλαμβάνουν καρδιαγγειακές παθήσεις
-Το λυκοπένιο που περιέχουν, έχει συνδεθεί με την προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.
Βερίκοκο: Το καλοκαιρινό φρούτο που χαρίζει χρυσαφένιο μαύρισμα
Λίγα λόγια για την ιστορία
Η καλλιέργεια της βερικοκιάς ήταν γνωστή στην Κίνα από το 2200 π.Χ. Από εκεί μεταφέρθηκε στην Περσία και την Αρμενία. Στην Ελλάδα, φαίνεται ότι τα έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος.
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τα εκτίμησαν τόσο, που τους έδωσαν το όνομα «χρυσά αυγά του ήλιου». Ο Διοσκουρίδης ανέφερε τα βερίκοκα ως αρμενικά μήλα, λόγω της προέλευσης του φυτού. Στη Β. Ευρώπη καλλιεργήθηκαν με επιτυχία, από το 16ο αιώνα. Η βερικοκιά είναι οπωροφόρο, μακρόβιο και φυλλοβόλο δέντρο. Στην Κύπρο είναι γνωστή ως χρυσομηλιά. Βρίσκεται αυτοφυής στην Ανατολική Ασία και τα Ιμαλάια, από όπου μεταφέρθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη μέσω της Αρμενίας, εξ’ ου και η επιστημονική της ονομασία Προυνούς Αρμενιάκα.
Αγορά
Να αγοράζετε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Προτιμάτε να είναι ώριμα γιατί τα βερίκοκα είναι από τα φρούτα που δεν μαλακώνουν με τον καιρό. Πριν τα καταναλώσετε να τα πλένετε με άφθονο νερό, κατά προτίμηση ζεστό. Τα βερίκοκα έχουν αρκετές ποικιλίες, με αξιολογότερες, εκείνη της Τίρυνθας που ωριμάζουν από τις αρχές Μαϊου, τα τσαουλιά της Αττικής που ωριμάζουν στο τέλος Μαϊου, τα Μπεμπέκου που θα τα βρούμε από Ιούνιο μέχρι Ιούλιο, τα Διαμαντοπούλου που είναι εξαιρετικά αρωματικά και θεωρούνται ότι είναι τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο, τα Λουιζέτ και τα Νανσύ που ωριμάζουν αργά, και τα βρίσκουμε στις αρχές Αυγούστου.
Στην Ελλάδα, η πιο κοινή ποικιλία είναι τα Μπεμπέκου που είναι πιο μεγάλα σε μέγεθος αλλά δεν είναι πολύ γλυκά και αρωματικά.
Τip: Ιδιαίτερη προσοχή στο χρώμα απαιτείται περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα.
Τα βερίκοκα τρώγονται ωμά αλλά και αποξηραμένα, γίνονται νοστιμότατη μαρμελάδα, κομπόστα, τα προσθέτετε σε χυμούς