Βιβλιογραφική ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrients, είχε στόχο να αξιολογήσει υπάρχουσες έρευνες σχετικά με την επίδραση του ελαιολάδου στην έκφραση των γονιδίων που σχετίζονται με το διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2). Αυτή η εργασία επιδιώκει επίσης να δώσει πληροφορίες για τα κύρια συστατικά του έξτρα παρθένου ελαιολάδου.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των μελετών που συμπεριέλαβαν στην ανασκόπηση οι ερευνητές, τα βασικά βιοενεργά συστατικά του ελαιολάδου, όπως το ελαϊκό οξύ και οι φαινολικές ενώσεις, αναγνωρίστηκαν ως ρυθμιστές της σηματοδότησης της ινσουλίνης. Αυτές οι ενώσεις ενίσχυσαν την οδό σηματοδότησης της ινσουλίνης, βελτίωσαν τον μεταβολισμό των λιπιδίων και μείωσαν το οξειδωτικό στρες μειώνοντας την παραγωγή ενεργών ειδών οξυγόνου (ROS).
Επιπλέον, φαίνεται ότι ανακουφίζουν τη φλεγμονή αναστέλλοντας την οδό NF-κB και ρυθμίζοντας προς τα κάτω τις προφλεγμονώδεις κυτοκίνες και τα ένζυμα και ταυτόχρονα αυτές οι βιοδραστικές ενώσεις παρατηρήθηκε ότι μετριάζουν το στρες στο ενδοπλασματικό δίκτυο (ER) μειώνοντας τους δείκτες στρες, προστατεύοντας έτσι τα βήτα κύτταρα από την απόπτωση και διατηρώντας τη λειτουργία τους.
Τα περισσότερα μικροθρεπτικά συστατικά στο ελαιόλαδο υπάρχουν σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις, συνήθως περίπου 1 mg ανά λίτρο, γεγονός που καθιστά απίθανο να φτάσουν σε σημαντικά επίπεδα στον ανθρώπινο οργανισμό, αναφέρει η ανασκόπηση.
Ωστόσο, η βιοδιαθεσιμότητα (η ποσότητα ενός θρεπτικού συστατικού τροφίμου, που απορροφάται, αποθηκεύεται και χρησιμοποιείται από τον ανθρώπινο οργανισμό) παίζει καθοριστικό ρόλο στο πόσο αποτελεσματικά μπορεί ο οργανισμός να απορροφήσει και να να χρησιμοποιήσει αυτές τις ενώσεις. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι η βιοδιαθεσιμότητα των πολυφαινολών από το ελαιόλαδο μπορεί να ενισχυθεί όταν καταναλώνεται με άλλα λίπη ή σε συνδυασμό με λιπαρά τρόφιμα, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματική συγκέντρωση αυτών των ενώσεων στον οργανισμό.
Συνοπτικά, το ελαιόλαδο, ιδιαίτερα τα βιοενεργά συστατικά του, έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, προστατεύει τη λειτουργία των βήτα κυττάρων και μειώνει τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες ρυθμίζοντας βασικά γονίδια που εμπλέκονται σε αυτές τις διαδικασίες. Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τις θεραπευτικές δυνατότητες του ελαιολάδου στη διαχείριση του ΣΔ2. Ωστόσο, καταλήγει η ανασκόπηση, απαιτείται περαιτέρω έρευνα, συμπεριλαμβανομένων καλά σχεδιασμένων κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους, για να αποσαφηνιστεί πλήρως ο ρόλος του ελαιολάδου σε εξατομικευμένες διατροφικές στρατηγικές για την πρόληψη και τη θεραπεία του ΣΔ2.