Του Πάνου Παναγιωτόπουλου*
Αποτελεί ” κοινό μυστικό” ότι τα σχέδια της κυβέρνησης Μπάιντεν για την αποτελεσματική ενίσχυση της Ουκρανίας και του Ισραήλ δεν θα μπορούσαν να έχουν υλοποιηθεί αν δεν χρησιμοποιούσαν οι ΗΠΑ τις βάσεις τους στην Ελλάδα ,αλλά και τις στρατιωτικές υποδομές που διαθέτει ο Δυτικός κόσμος στην Κύπρο.
Με κυρίαρχη την περίπτωση της Βρετανικής βάσης στο Ακρωτήρι της Κύπρου, η οποία πλέον χρησιμοποιείται εντατικά από την Ουάσιγκτων για την ενίσχυση του Ισραήλ.
Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, η Αλεξανδρούπολη είναι η ” πόλις- κλειδί” για την μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους της Αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς το μέτωπο της Ουκρανίας, ενώ και οι άλλες στρατιωτικές Αμερικανικές εγκαταστάσεις στην χώρα μας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια.
Το ερώτημα είναι τι πήρε ως αντάλλαγμα ο Ελληνισμός, τόσο ο Ελλαδικός όσο και ο Κυπριακός γι’ αυτή την τόσο σημαντική, από πλευράς γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής ,προσφορά ;
Η απάντηση είναι σχεδόν τίποτα!
Λόγια, λόγια, λόγια, αλλά επί της ουσίας τίποτα!
Τώρα είναι η ιστορική ευκαιρία να ζητήσει η Κύπρος να μπει στο ΝΑΤΟ, απαιτώντας την άμεση αποχώρηση όλων των Τουρκικών στρατευμάτων κατοχής !
Προς την ίδια κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί και η Αθήνα, η οποία πρέπει να ξαναπιστέψει ότι η Ελλάδα είναι το ” Εθνικό Κέντρο” του Ελληνισμού, άρα να μπει μπροστά στις Εθνικές πρωτοβουλίες, που απαιτούνται.
Σε λίγες εβδομάδες αναλαμβάνει την εξουσία στις ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ, οπότε και παρουσιάζεται μια νέα ιστορική ευκαιρία, για την διεκδίκηση όλων αυτών, που δικαιούμεθα στο επίπεδο των Εθνικών Θεμάτων.
Θα πράξουν τα δέοντα σε Αθήνα και Λευκωσία οι ηγεσίες;
Το άμεσο μέλλον θα το δείξει…
*Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω – δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ – Πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας