Οι Αρχές στο Μεξικό προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη σε ένα «στρατόπεδο εκπαίδευσης» καρτέλ ναρκωτικών έκτασης δύο στρεμμάτων το οποίο έχει ονομαστεί «μεξικανικό Άουσβιτς» μετά τη δημοσίευση ανησυχητικών φωτογραφιών στο διαδίκτυο.
Οι εικόνες από το Rancho Izaguirre όπως ονομάζεται το στρατόπεδο το οποίο βρίσκεται στη δυτική πολιτεία Χαλίσκο δείχνουν εκατοντάδες πεταμένα παπούτσια, σακίδια πλάτης, πουκάμισα και άλλα αντικείμενα, σύμφωνα με τους Los Angeles Times.
Τα δείγματα της φρίκης που αποπνέουν θάνατο
Στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν αποτυπώνονται, επίσης, απανθρακωμένα οστά, κρανία, δάχτυλα, δόντια, κάλυκες από σφαίρες και εξαρτήματα από άλλα όπλα καθώς και χειρόγραφες καταχωρίσεις σε ένα σημειωματάριο. Σε αυτό το σημειωματάριο περιλαμβάνονταν αριθμημένες στήλες με ψευδώνυμα και ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα που έγραφε: «Αγάπη μου, αν κάποια μέρα δεν επιστρέψω, θέλω να θυμάσαι μόνο πόσο σε αγαπώ».
Μέσα σε ένα κτήριο με στάχτες βρισκόταν ένα ιερό της Santa Muerte, της λαϊκής αγίας του θανάτου και η λατρεία της οποίας συνδέεται συχνά με το οργανωμένο έγκλημα. Η φρικτή ανακάλυψη έγινε την περασμένη εβδομάδα, όταν μια ομάδα αναζήτησης που ονομάζεται Warrior Searchers του Χαλίσκο αποφάσισε να κάνει κάποιες συντονισμένες ενέργειες για την αναζήτηση αγαπημένων προσώπων που συγκαταλέγονται στους περισσότερους από 120.000 «εξαφανισμένους» της χώρας.
«Ήταν ένα τρομερό σοκ», είπε ο Ραούλ Σερβίν Γκαρσία στους LA Times. «Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι ότι ελπίζεις ότι κανένας συγγενής – γιος, σύζυγος δεν είχε βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος, δεν είχε ποτέ βασανιστεί ή δολοφονηθεί εκεί. Η αίσθηση που διατρέχει το σώμα σου όταν βλέπεις εκατοντάδες δεκάδες παπούτσια στοιβαγμένα έτσι είναι απερίγραπτη. Και φυσικά φαντάζεσαι το χειρότερο. Βλέπεις τα ρούχα, τα παπούτσια και δεν μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου» πρόσθεσε ο Σερβίν, ο οποίος αναζητούσε τα λείψανα του γιου του, ο οποίος εξαφανίστηκε το 2018 σε ηλικία 20 ετών.
«Τα δάκρυα τρέχουν στα μάτια σου μόνο και μόνο που σκέφτεσαι τα βάσανα που υπέστησαν αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι. Μπορεί κανείς μόνο να προσευχηθεί στον Θεό να μην ήταν ο αγαπημένος σου σε εκείνο το μέρος» συνέχισε.
Παραμένει ασαφές πόσοι ακριβώς άνθρωποι σκοτώθηκαν σε απόσταση 57 χιλιομέτρων από το κέντρο της Γκουανταλαχάρα – τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Μεξικού. Οι Αρχές που ερευνούν την υπόθεση πιστεύουν ότι το στρατόπεδο χρησιμοποιήθηκε ως χώρος «τακτικής» εκπαίδευσης και ζώνη φυσικής προετοιμασίας, μαζί με χώρους ταφής, για το Καρτέλ Νέας Γενιάς Χαλίσκo – ένα από τα μεγαλύτερα και πιο βίαια συνδικάτα εγκληματικότητας του Μεξικού.