Ιερά Μονή του Σινά: Συνδεδεμένη με… Κάιρο η ελληνική εξωτερική πολιτική

Τα σημάδια είναι πλέον πολλά και εμφανίζονται με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα. Κεντρικές επιλογές της εξωτερικής πολιτικής Μητσοτάκη δεν φαίνεται «να της βγαίνουν».

Tην ίδια στιγμή, οι «σύμμαχοι» της χώρας στην περιοχή υιοθετούν στάσεις οι οποίες δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν συμβατές με το σχεδιασμό του Μαξίμου. Παρά το ότι ο κυβερνητικός επικοινωνιακός μηχανισμός προσπαθεί να υποβαθμίσει τη σημασία την εξελίξεων, η πραγματικότητα είναι πιο επίμονη από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Δεν βγήκε «λευκός καπνός» στο Κάιρο

Η επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη στο Κάιρο δεν οδήγησε σε πολιτική συμφωνία για την μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά. Οι συνομιλίες που είχε ο υπουργός Εξωτερικών με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Μπαντρ Αμπντελάτι δεν απέδωσαν κάτι θετικό, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις του. Μιλώντας στον ΕΡΤ, ο Γεραπετρίτης είπε: «Συζητήσαμε σήμερα με τον Αιγύπτιο υπουργό Εξωτερικών τα θέματα που αφορούν τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά. Συμφωνήσαμε το αμέσως επόμενο διάστημα να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων της μονής, καθώς επίσης και της νομικής της μορφής και προσωπικότητας». Ο Γεραπετρίτης ανέφερε ακόμα ότι «η πρόθεση της Αιγύπτου και της Ελλάδας είναι να προχωρήσουμε με βάση τη μακραίωνη παράδοση και το ήδη διαμορφωμένο status μίας εμβληματικής Μονής για τον ελληνορθόδοξο λατρευτικό χαρακτήρα της».

Το «συμφωνήσαμε να εργαστούμε» αποτελεί έναν πολύ ωραίο τρόπο να πει κανείς ότι δεν συμφωνήσαμε… Το ιδιοκτησιακό της μονής παραμένει στον αέρα. Σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΞ, τις επόμενες μέρες θα υπάρξει τεχνική ανάλυση για τη διαμόρφωση της τελικής πρότασης της ελληνικής πλευράς.

Τα ερωτήματα

Από τις δηλώσεις Γεραπετρίτη καθώς και από όσα προκύπτουν από την πληροφόρηση που δίνεται, προκύπτουν πέντε ερωτήματα:

1. Ο Γεραπετρίτης στις δηλώσεις του δεν κάνει αναφορά στην ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για τη μονή Σινά, η οποία ανατράπηκε από την απόφαση του αιγυπτιακού εφετείου. Η συμφωνία που κατοχύρωνε τα δικαιώματα της μοναστικής κοινότητας δεν βρίσκεται πια στο τραπέζι;

2. Ο υπουργός Εξωτερικών κάνει λόγο για συνέχιση του ελληνορθόδοξου λατρευτικού χαρακτήρα της μονής. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο τηλεφώνημά του με τον Πρόεδρο Σίσι είχε κάνει λόγο για συνέχιση του ελληνορθόδοξου προσκυνηματικού χαρακτήρα της μονής. Μήπως αυτή η διαφορά των λέξεων έχει να κάνει με τη χαλάρωση των ωραρίων επίσκεψης της μονής, κάτι που ζητάνε οι Αιγύπτιοι για να αυξηθεί το τουριστικό ρεύμα, αλλά δεν δέχονται οι μοναχοί για να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του μνημείου;

3. Ποια είναι ακριβώς τα «δικαιώματα της μονής» που κατά τον υπουργό θα γίνει προσπάθεια να κατοχυρωθούν το επόμενο διάστημα; Συμπεριλαμβάνεται η οικονομική αυτοτέλεια της κοινότητας των μοναχών;

4. Είναι μέσα στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης το επισφαλές στάτους των μοναχών οι οποίοι κάθε χρόνο πρέπει να ανανεώνουν τη βίζα τους για να παραμείνουν στο Σινά; Ο υπουργός δεν έκανε σχετική αναφορά.

5. Είναι δυνατόν να δυνατόν να πήγε στο Κάιρο ο υπουργός Εξωτερικών χωρίς η ελληνική πλευρά να έχει ολοκληρωμένη τεχνική ανάλυση της πρότασής της; Από την πληροφόρηση προκύπτει ότι η τεχνική ανάλυση θα διαμορφωθεί τις επόμενες μέρες, κάτι που μάλλον δεν δείχνει σοβαρή προετοιμασία από το ΥΠΕΞ…

Σύμμαχοι;

Το θέμα της Αγίας Αικατερίνης δεν έχει να κάνει με μόνο με τη συνέχισης της αρχαίας ελλνοορθόδοξης κοινότητας του Σινά, αλλά αποτελεί ζήτημα σεβασμού στη θρησκευτική ελευθερία. Ένας χώρος που πολύ έντονη θρησκευτική φόρτιση και τεράστια αρχαιολογική σημασία δεν μπορεί να μετατραπεί σε τουριστικό θεματικό πάρκο. Πέρα από τα γενικά ζητήματα που εγείρει η στάση του καθεστώτος Σίσι (μην ξεχνάμε ότι η αιγυπτιακή δικαιοσύνη είναι ελεγχόμενη από την κυβέρνηση), τίθεται επί τάπητος το ζήτημα τι είδους «συμμαχία» έχει η Ελλάδα με την Αίγυπτο. Δηλαδή ένας μη σύμμαχος τι παραπάνω θα έκανε με την Αγία Αικατερίνη;

Την ίδια ώρα ο άλλος «σύμμαχος» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο Λίβυος πολέμαρχος Χαλίφα Χαφτάρ φέρεται να είναι έτοιμος να επικυρώσει το τουρκολιβυκό σύμφωνο για τη χάραξη των ΑΟΖ. Υπενθυμίζεται το σύμφωνο είχε μέχρι τώρα την υπογραφή μόνο της άλλης κυβέρνησης της Λιβύης, αυτής της Τρίπολης.

Όσο θόρυβο και αν δημιουργεί ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης, η ίδια η πραγματικότητα δείχνει ότι τα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική μεγαλώνουν και η κυβέρνηση δεν φαίνεται να μπορεί να τα αντιμετωπίσει.