‘Μεγάλος Περίπατος’: Να πρυτανεύσει η λογική και να ξανανοίξει άμεσα η Πανεπιστημίου για τους πολίτες!

Βαρυσήμαντη παρέμβαση του δημοτικού συμβούλου Αθηναίων Γιώργου Αποστολόπουλου*

Κανείς Αθηναίος δεν έχει ακόμα καταλάβει για ποιο λόγο πρέπει να βασανίζεται… Λες και δεν έφταναν η εγκληματικότητα, το μεταναστευτικό, τα ναρκωτικά, η ανεργία, το υποβαθμισμένο περιβάλλον, οι πενιχρές συντάξεις, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, οι εγκαταλειμμένες γειτονιές, η αβάσταχτη καθημερινότητα.

Τώρα είναι και ο «μεγάλος περίπατος»…
Και για να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους, δεν φταίει το σύνολο του έργου. Ο «μεγάλος περίπατος» είναι ένα οραματικό σχέδιο που καταρτίστηκε τη δεκαετία του 1980 με αρκετές θετικές πλευρές. Είναι ξεκάθαρο ωστόσο ότι δύο σημεία του είναι προβληματικά. Αναφέρομαι στις παρεμβάσεις επί της οδού Ηρώδου Αττικού και επί της οδού Πανεπιστημίου.
Η πρώτη είναι «ο δρόμος της Δημοκρατίας» και δυστυχώς, ο δρόμος που σειρά Κυβερνήσεων επέλεξαν να κλείνουν με οδοφράγματα, κλούβες, περιπολικά και κάθε είδους πρωτόγνωρη «πατέντα».
Σήμερα λοιπόν επιλέγεται μία «εύσχημη μέθοδος», με σκοπό την οριστική κατάργηση της ελεύθερης πρόσβασης. Η τελεσίδικη απαγόρευση διέλευσης οχημάτων δια του «μεγάλου περιπάτου».
Είναι πράγματι άξιο απορίας πως μία δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση, αντί να αφουγκράζεται από την Ηρώδου Αττικού τις δίκαιες ή άδικες φωνές διαμαρτυρίας του εκλογικού σώματος, να επιδιώκει την παρεμπόδισή τους. Και ας μην ισχυριστεί κανείς τις γνωστές δικαιολογίες περί ασφαλείας. Πρόκειται για το πιο καλά φρουρούμενο σημείο της πόλης που ούτε δικτατορίες δεν διανοήθηκαν να «μαντρώσουν».
Η δεύτερη είναι η εμβληματικότερη και κομβικότερη λεωφόρος μας.
Όταν οι μεγάλοι πολεοδόμοι, Κλεάνθης και Σάουμπερτ την σχεδίασαν το 1832, οραματίστηκαν ροές ιππήλατων αμαξών της εποχής και έκταση αναλόγου μεγέθους με τα βουλεβάρτα των ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα να προέβλεψαν την εξέλιξη της τεχνολογίας και τις μελλοντικές «αυτοκινούμενες άμαξες», δηλαδή τα σημερινά αυτοκίνητα.
Κατόπιν τούτων, κατέστησαν την λεωφόρο Πανεπιστημίου όχι μόνο τον κεντρικότερο οδικό άξονα της Αθήνας αλλά και τον κεντρικό πυλώνα λειτουργίας του πολεοδομικού και κυκλοφοριακού σχεδιασμού. Ενός ζωντανού λειτουργικού συστήματος. Γι΄αυτό άλλωστε δημιούργησαν και άλλες δύο οδούς αντίθετης ροής, τη Σταδίου και την Ακαδημίας.
Σήμερα όμως και ενώ υπήρξε ως πρόσφατο προηγούμενο η απορριφθείσα ευτυχώς πρόταση για στένωση της λεωφόρου Συγγρού, με σκοπό να περνάει από εκεί το επίσης αποτυχημένο τραμ, κάποιοι επανέρχονται στην Πανεπιστημίου. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί ως προβληματικό το εγχείρημα.
Όσο για τις επιστημονικές τεκμηριώσεις, είναι γνωστό ότι ακόμα και για την ωφέλεια ή μη απλών φαρμάκων, μπορεί να εμφανιστούν πολλές αντιφατικές μελέτες. Το θέμα βέβαια είναι ποιοι είναι τα πειραματόζωα και τι αποδεικνύει τελικά η πραγματική ζωή.
Έτσι, οι Αθηναίοι ζουν ένα καθημερινό δράμα.
Όλα αυτά μάλιστα ενώ υπάρχει και η προτροπή για συχνότερη χρήση των Ι.Χ. λόγω κορονοϊού και συγχρόνως κανείς δεν έχει προνοήσει για πιθανή αλόγιστη επέκταση τραπεζοκαθισμάτων-ηχορρύπανσης ούτε φυσικά για την ευχερή πρόσβαση σε γειτονιές όπως η Πλάκα, το Κολωνάκι, το Ψυρρή, ο Άγιος Παύλος, ο Κολωνός, τα Πατήσια, η Κυψέλη ή τα Εξάρχεια.
Ακόμα περισσότερο, σε συνθήκες Κλιματικής αλλαγής, κανένας δεν έχει θίξει την αναμενόμενη αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τα σημειωτόν κινούμενα οχήματα. Ουδείς επίσης συναισθάνεται τις δυσχέρειες των επαγγελματιών και των εμπόρων, τους ανθρώπους από τα προάστια που πρέπει να κάνουν κύκλους για να παρακάμψουν το κυκλοφοριακό κομφούζιο, το χαμένο ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων, τα περιττά έξοδα σε υλικά και ζαρντινιέρες που θα μπορούσαν να θρέψουν ολόκληρες οικογένειες, το γεγονός ότι ο ποδηλατόδρομος είναι αποκομμένος.
Αντιθέτως ένα τέτοιο έργο θα έπρεπε να περιλαμβάνει την υποβαθμισμένη Ιερά οδό και την Ακαδημία Πλάτωνος. Θα έπρεπε επίσης να προωθεί την ενοποίηση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, την κατασκευή της σημαντικότατης γραμμής 4 του μετρό, την επιστροφή του ποταμού Ιλισού στην επιφάνεια και έργα ανάπλασης στις ξεχασμένες γειτονιές.
Με την ελπίδα να πρυτανεύσει άμεσα η λογική, θα συνεχίσουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε. Θετικά για το συνολικό έργο, αρνητικά για τις οδούς Ηρώδου Αττικού και Πανεπιστημίου και δημιουργικά με όλες τις προτάσεις που προανέφερα.

*Ο Γιώργος Αποστολόπουλος είναι εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, με το ψηφοδέλτιο του Παύλου Γερουλάνου και είναι Τομεάρχης Περιβάλλοντος του ΚΙΝ.ΑΛ. Έχει ξεχωρίσει μέχρι τώρα για τον προσωπικό του αγώνα για να καθαρίσουν τα Εξάρχεια από τα εγκληματικά στοιχεία, τα ναρκωτικά και τους μπαχαλάκηδες αναρχικούς.