Βράδυ Δευτέρας και λίγο πριν ξαπλώσω περιπλανιέμαι στον κόσμο των social media. Ανοίγω το Facebook και πέφτω πάνω σε ένα “αποχαιρετιστήριο” στην Καίτη Κωνσταντίνου.
Όχι λέω, δεν μπορεί… Πηγαίνω παρακάτω και παρακάτω και βλέπω ότι η αρχική μου σελίδα έχει γεμίσει με τα “αντίο” στην αγαπημένη ηθοποιό. Απίστευτο. Πολλοί γνώριζαν για τη μάχη που έδινε με την επάρατη νόσο, ωστόσο η ίδια -πάντοτε χαμηλών τόνων- δεν είχε μιλήσει δημόσια για αυτό.
Προχωρώ και συνεχίζω να βλέπω τα social media να έχουν κατακλυστεί με φωτογραφίες της, με ατάκες της, με δάκρυα, με “αντίο”…
Οι περισσότεροι αποχαιρετούν τη “Σωσώ” από τα “Εγκλήματα”. Ναι τη Σωσώ Παπαδήμα, τον πιο κακό χαρακτήρα που γράφτηκε για την ελληνική τηλεόραση, και που ίσως δεν θα γραφτεί ποτέ ξανά έτσι άρτια και περίτεχνα ένας τέτοιος ρόλος “κακού”, που θα αγαπηθεί από το κοινό όσο ελάχιστοι.
Οι ατάκες της δεκάδες. Πώς θα λατρευόταν αλλιώς ένας χαρακτήρας που “σκότωσε” όλους τους συμπρωταγωνιστές του και μάλιστα σε κωμική σειρά; Βλέπω όλη τη γενιά των Millenials να θρηνεί. Είναι σαν να ξεριζώθηκε βίαια ένα κομμάτι της παιδικής και εφηβικής μας ηλικίας.
“Η Σωσώ δεν ήταν ρόλος, ήταν ιδέα”, γράφουν πολλοί και είναι αλήθεια!
Η σπουδαία Καίτη Κωνσταντίνου, αυτός ο τόσο γλυκός και πράος άνθρωπος, αυτή η κορυφαία ηθοποιός της τηλεόρασης και του θεάτρου, έκανε όλους τους ρόλους δικούς της, γινόταν ένα με αυτούς και σε έκανε να τους λατρέψεις.
Όμως, ο ρόλος της Σωσώς ήταν κυρίως αυτός που τη σημάδεψε, που έκανε τον κόσμο να την αγαπήσει ακόμα περισσότερο, που εξαιτίας αυτού νιώσαμε ότι χάσαμε έναν άνθρωπο δικό μας. Έναν άνθρωπο που μέσα από τις “φαρμακερές” ατάκες του -τις οποίες οι πολλοί από εμάς έχουμε χρησιμοποιήσει ουκ ολίγες φορές- δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Η ίδια, σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ πριν από περίπου ένα χρόνο, είχε περιγράψει ένα περιστατικό που βίωσε όταν προβαλλόταν η σειρά “Εγκλήματα” το οποίο την είχε σοκάρει: “Δεν με ενοχλεί να μου μιλήσουν στον δρόμο, να μου πουν ‘τι κάνεις, Σωσώ;’. Δεν μπορείς να τσαντίζεσαι με την αναγνωρισιμότητα. Μια κυρία στον δρόμο, την εποχή των ‘Εγκλημάτων’, μου είπε: ‘Μπορείτε να σκοτώσετε τον άντρα σας, γιατί δεν μπορώ να κάνω εγώ το ίδιο στον δικό μου;’. Αυτό ήταν λίγο σοκαριστικό”.
Μάταια προσπάθησα να σκεφτώ την αγαπημένη μου σκηνή της Καίτης Κωνσταντίνου από τα “Εγκλήματα”. Η παρακάτω σκηνή όμως, με τον επίσης αγαπημένο Γιώργο Κοτανίδη, είναι σίγουρα ξεκαρδιστική και αξέχαστη: