Δύο πράγματα, δεν έχουν τεκμηριωθεί ακόμα με τους κεφτέδες εδώ κι αιώνες: από πού προέρχεται το έδεσμα και αν τρώγεται με σάλτσα ή χωρίς. Αυτά κι αν είναι διλήμματα… Αν τα λύσετε ή αν γνωρίζετε με σιγουριά ποιος έχει τις απαντήσεις, τότε ενημερώστε όσους εδώ και χρόνια ψάχνουν, σε λεξικά και κουζίνες αντίστοιχα, να βρουν τα ‘μυστικά’ ενός τόσο ταπεινού -μέσα στη μεγαλοπρέπειά του- εδέσματος.
Τα μυστικά της γιαγιάς για τέλειους κεφτέδες: Η παράδοση από στόμα σε στόμα
Όσο περισσότερο ζυμώσουμε, τόσο πιο αφράτοι γίνονται. Ζυµώνουµε για 10 λεπτά, να µαλακώσει ο κιµάς, να λιώσει το λίπος και να µοιραστούν οµοιόµορφα τα υγρά και το ψωµί. Το ζύµωµα εµποδίζει να γίνει νερουλό το μείγμα, όταν το βάλουµε στο ψυγείο.
Τα μυστικά της γιαγιάς για τέλειους κεφτέδες: Η παράδοση από στόμα σε στόμα
Μετά το καλό ζύμωμα, σειρά έχει η «ξεκούραση» στο ψυγείο για 30 λεπτά – 8 ώρες. Σε αυτό το διάστημα, δένουν τα αρώματα και οι γεύσεις, το κονιορτοποιήμενο κρέας μαρινάρεται και σφίγγει όσο χρειάζεται για να μη διαλυθεί μετά στο τηγάνι.
Πλάθουμε μέτριους στρογγυλούς κεφτέδες, περίπου 30 – 40 γρ. ο καθένας. Βρέχουμε τα χέρια μας με νερό κατά το πλάσιμο, για να μην κολλάνε. Αν θέλουμε να τους κάνουμε μεγαλύτερους, αφού τους πλάσουμε, τους πιέζουμε για να γίνουν πλακέ και να τηγανιστούν ευκολότερα.
Τηγανίζουµε τους κεφτέδες αλευρωµένους: Το αλεύρι δηµιουργεί µια προστατευτική κρούστα γύρω από τον κεφτέ, διατηρώντας τον ζουµερό και αφράτο εσωτερικά.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
